Σημασία έχει ν` αγαπάς. Έχει; Τη στιγμή που το ρευστό της σώμα πάει να σταθεροποιηθεί, καταρρέει. Μες στα χαλάσματα του πολέμου, τα μάτια ενός παιδιού. Θροΐζουν. Έγχρωμα μάτια, ασπρόμαυρο σκηνικό. Η Αλίκη στη χώρα των θανάτων. Έλα, δωσ` μου το χέρι σου, λέει. Θέλω να μου δείξεις τον κόσμο. Δεν έχω χέρια. Δεν μου `μειναν. Έπειτα, δεν υπάρχει κόσμος. (. . .) Όσο ακόμα εφημερεύει η αθωότητα, να μπορέσουμε. Τι; Καλύτερα να μην το μάθεις ποτέ. Το τέλος του έρωτα είναι ο έρωτας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]