Υπήρξαν ορισμένοι άνθρωποι στον αιώνα μας, και κυρίως μεταξύ των δυο μεγάλων παγκόσμιων πολέμων, που είδαν με θαυμαστή διαύγεια τον δρόμο προς τον οποίο μοιραία οφείλει να κατευθυνθεί η σκέψη του καιρού μας. Μια εξέχουσα θέση ανάμεσά τους κατέχει ο Ερνστ Μπλοχ. . . Τον ονόμασαν `θεολόγο της επανάστασης`, και πάντως σε κάθε ιστορική αποτίμηση του έργου του προβάλλεται κατ` εξοχήν το στοιχείο μιας ιδιόρρυθμης σύζευξης μαρξισμού και θρησκείας. . . Όταν ο Μπλοχ εστιάζει σε αυτό που ονομάζει `ψυχή` την επαναστατική δυναμική, μήπως δεν λέει τίποτε άλλο από το ότι μόνον ηθικά-φαντασιακά μπορεί να θεμελιωθεί το επαναστατικό πρόταγμα απέναντι στις αστικές μορφές ζωής;. . .» Σ` αυτό το μικρό, αλλά εξαιρετικά περιεκτικό δοκίμιο, ο Μάρτιν Τζαίη απολαμβάνει το δικό του στοχαστικό περίπατο στον απέραντο κήπο της σκέψης του Μπλοχ, κορφολογώντας από τα καλύτερα άνθη που καλλιέργησε ο ανθρωπιστής γερμανός φιλόσοφος. Ο Φώτης Τερζάκης, μελετητής αυτής της περιοχής των ιδεών και μεταφραστής αυτού του δοκιμίου, προσθέτει με την εισαγωγή του, τη δική του συμβολή στην κατανόηση του θεμελιωτή της «φιλοσοφίας της ελπίδας».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]