Ο εγκληματίας άνθρωπος
L' uomo delinquente (τίτλος πρωτοτύπου)
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-382-473-2
Κάκτος, Αθήνα, 2002
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
Γλώσσα πρωτοτύπου: Γαλλικά
€ 24.27 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
17 x 24 εκ., 1,041 γρ., 620 σελ.
Περιγραφή

Αν από την αρχαιότητα διατυπώθηκαν απόψεις που συνέδεσαν τη φυσική με την ηθική πλευρά του ανθρώπου, στη βάση της αδιάσπαστης αλληλουχίας σώματος/ψυχής, και αν, με την πάροδο των αιώνων, με τις απόψεις αυτές συμπορεύτηκαν από δεισιδαιμονικές αντιλήψεις μέχρι επιστημονικές θεωρίες, η εγκληματολογική ανθρωπολογία των νεότερων χρόνων, θεμελιωμένη στα πορίσματα της μακράς αυτής πορείας, έδωσε τον εγκληματία άνθρωπο, του οποίου η μορφή απασχόλησε εξίσου την επιστήμη και τις τέχνες. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο ιταλός γιατρός και ανθρωπολόγος Τσεζάρε Λομπρόζο έγινε ο κύριος εκφραστής της αναζήτησης του εκ γενετής εγκληματία, και με τα έργα του -ιδίως με τον «Εγκληματία άνθρωπο» («L` Uomo delinquente», 1876)- επηρέασε ουσιαστικά την εξέλιξη της εγκληματολογίας. Βάσει των μελετών του πάνω στη συμπεριφορά των φυτών και κυρίως των ζώων, στις εκδηλώσεις της εγκληματικής κληρονομικότητας (κεντρικής έννοιας των θεωριών του), στα εγκλήματα των αγρίων, στην παραβατικότητα της παιδικής ηλικίας, στις επιδράσεις του περιβάλλοντος και στα αποτελέσματα της αγωγής του ποινικού κολασμού, ο Λομπρόζο υποστήριξε ότι τα ανατομικά χαρακτηριστικά και οι ψυχικές ιδιότητες συνδέονται άμεσα και ότι οι εγκληματικές ορμές της ψυχής ανταποκρίνονται συνήθως σε ανώμαλη σωματική κατάσταση. Ταυτίζοντας με τον ηθικώς παράφρονα τον «εκ γενετής εγκληματία», θεώρησε τον τελευταίο ως θύμα του (δαρβινικής καταγωγής στον Λομπρόζο) αταβισμού και ως αθεράπευτο· συνεπώς τού καταλογίζει μειωμένη ευθύνη για τις πράξεις του. Η νεότερη επιστήμη αμφισβήτησε και συχνά απέρριψε πολλά από τα πορίσματα του Λομπρόζο. Κρίθηκε πως η σχέση φυσικής και ηθικής κατάστασης δεν στοιχειοθετεί απαραβίαστο νόμο και πως, μολονότι ο εκφυλισμένος συχνά εκδηλώνει εγκληματική συμπεριφορά, εκφυλισμός και έγκλημα δεν συνδέονται αιτιωδώς. Ο μύθος της ενιαίας και ειδικής κατηγορίας του «γεννημένου εγκληματία» καταρρίφθηκε, ενώ τονίστηκε πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποβεί η σύγχυση, ακόμα και των ειδικών, ανάμεσα στην προδιάθεση του εγκληματία για πέρασμα στην πράξη και στην προδιάθεση του κοινού να «αναγνωρίσει» σε κάποιο έγκλημα έναν «ιδιόμορφο εγκληματία». Ωστόσο, ο ιταλός γιατρός έδωσε νέα ώθηση στην εγκληματολογία και επηρέασε αποφασιστικά και για πολλές δεκαετίες την πορεία της. Εξάλλου, ο νεολομπροζιανισμός, με τη βιολογική του κατεύθυνση και τη φιλοσοφική του βάση, αναβιώνει μαζί με τα τεχνολογικά επιτεύγματα. Μπορεί η εγκληματικότητα να μην αντιμετωπίζεται ως «βιολογική κατηγορία», μπορεί να μην έχουν εντοπιστεί «εγκληματικοί γενότυποι», ωστόσο η συνεχιζόμενη -μέσα στην ευρύτερη προβληματική του θέματος- αναζήτηση σώρευσης εγκληματολογικών και γενετικών ιχνών αποδεικνύει ότι το παλαιό δίλημμα «οι βιολογικές ή οι κοινωνικές δομές προκαθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά;» δεν έχει ακόμη απαντηθεί οριστικά.


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: «Ο LOMBROSO ΚΑΙ Ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΟΜΟΡΦΙΣΜΟΣ - ΜΙΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΧΕΣΗ», ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΟΥΣΗ, ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1925
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΕΜΒΡΥΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄. ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄. ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΑΓΡΙΟΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄. Η ΗΘΙΚΗ ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΠΑΙΔΙΟΙΣ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΜΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄. ΕΞΕΤΑΣΙΣ 689 ΚΡΑΝΙΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄. ΚΡΑΝΙΑΚΑΙ ΑΝΩΜΑΛΙΑΙ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄. ΑΝΩΜΑΛΙΑΙ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄. ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄. ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ, ΤΩΝ ΜΥΩΝ, ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ, ΤΩΝ ΑΓΓΕΙΩΝ, ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ κ.λπ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄. ΑΝΘΡΩΠΟΜΕΤΡΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ 6.608 ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΤΙΞΕΩΣ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄. ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΥΛΗΣ: ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ, ΣΦΥΞΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΟΗ, ΒΑΡΟΣ, ΟΥΡΑ, ΕΜΜΗΝΑ, ΤΟΚΕΤΟΙ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄. ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΤΗΣ, ΑΛΓΕΙΝΗ, ΕΙΔΙΚΗ, ΟΣΦΡΑΝΤΙΚΗ Κ.ΛΠ. ΌΡΑΣΙΣ. ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΙΑ. ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΗ ΔΙΕΓΕΡΤΙΚΟΤΗΣ. ΑΓΓΕΙΑΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΙΣ. ΕΡΥΘΗΜΑ. ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄. ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄. ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΙ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄. ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟΡΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΘΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄. ΥΠΟΤΡΟΠΗ. ΗΘΙΚΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄. Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄. ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ. ΨΥΧΟΜΕΤΡΙΑ. ΟΚΝΗΡΙΑ. ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΣ. ΑΠΕΡΙΣΚΕΨΙΑ. ΨΕΥΔΗ. ΑΝΑΚΡΙΒΙΑΙ. ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ. ΕΙΔΙΚΕΥΣΙΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ. ΦΙΛΟΚΑΙΝΟΝ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι΄. ΣΥΝΘΗΜΑΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ΄. ΣΗΜΕΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ. ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ. ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΑ ΚΑΘ' ΥΠΝΩΤΙΣΤΙΚΗΝ ΥΠΟΒΟΛΗΝ. ΝΕΥΜΑΤΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ΄. Η ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ΄. ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΔ΄. ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΚΑΚΟΠΟΙΩΝ

Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2021-03-17 18:27:19