Μέσα σ` έναν κόσμο παιχνιδιών από κούκλες και ζωάκια, οι άνθρωποι χάνουν την καθημερινή υπόστασή τους: αν είναι καλοί, μεταμορφώνονται σε ακόμα καλύτερους. Αν είναι κακοί, μεταμορφώνονται σε τέρατα. Πάντα όμως υπάρχει ένας `Γρύλλος στο τζάκι` του κάθε σπιτιού, που αποκαθιστά τα πράγματα, παίρνει μέρος των καλών και οι κακοί ρίχνονται στα τάρταρα της ανυπαρξίας. Ο Κάρολος Ντίκενς, στο `Γρύλλο στο τζάκι`, μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί μέσα από χριστουγεννιάτικους δρόμους μιας αφήγησης παραμυθένιας σ` έναν κόσμο ομορφιάς και δικαίου. Κάθε τζάκι έχει το δικό του γρύλο. Αν δεν τον έχει, πρέπει να ψάξουμε να τον βρούμε. Γιατί τζάκι δίχως γρύλο είναι ζωή δίχως όνειρα, άνοιξη δίχως λουλούδια, άνθρωπος δίχως ελπίδα. Με το τετέρισμα του γρύλου το τζάκι ανάβει πιο ζεστά, με τα όνειρα η ζωή γίνεται λιγότερο δυσβάσταχτη, και με την ελπίδα ο άνθρωπος ολοκληρώνεται, γίνεται Άνθρωπος αληθινός.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]