(. . .) Το βιβλίο αυτό δεν προσβλέπει σε κανένα `νόημα`. Με ρώτησαν πολλές φορές `ποιο είναι το νόημα της Κουπέλας`. Δεν το ξέρω, δεν ξέρω καν αν υπάρχει κάποιο νόημα είτε στα βιβλία είτε στη ζωή γενικότερα. Γράφουμε (και διαβάζουμε) ιστορίες για να ψευτοπεριγράψουμε την υποψία μιας `ανάγκης`, που με τη σειρά της μας `τραβάει` (θαρρείς απ` τα ρουθούνια) σ` ένα κρυφό πεπρωμένο, ανθρώπινο όσο και ολέθριο. Ας πούμε, λοιπόν, πως κάποτε είχε ανάγκη από έναν `λόφο`. Τίποτε περισσότερο. Αν ωστόσο κάποιος αναγνώστης επιμένει να του ορίσω μια, πέραν του όποιου «νοήματος», στοχοθεσία για την `Κουπέλα`, προς έκπληξή του (και προς έκπληξη του ίδιου μου του εαυτού - πόσο αδύναμος είμαι στις γοητευτικές φενάκες. . .) θα το κάνω: Το βιβλίο αυτό προσβλέπει στο `σούρουπο` - στην ώρα όπου τα δέντρα χάνουν το χρώμα τους και παραδίνονται στο μαύρο της νύχτας.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]