Το καλοκαίρι του 1143, δύο σημαντικοί επισκέπτες φτάνουν στη μονή των Αγίων Πέτρου και Παύλου, ο ένας νεκρός και ο άλλος ολοζώντανος, και αναστατώνουν τη μικρή κοινότητα των Βενεδικτίνων μοναχών. Ο Γουλιέλμος του Λάιδγουντ, ο νεκρός επισκέπτης, έχει ταξιδέψει από τα πέρατα της οικουμένης για να ταφεί στο έδαφος της μονής· την αποστολή να εκτελέσει την τελευταία επιθυμία του αφεντικού του έχει αναλάβει ο βοηθός του Ελλάδιος. Αλλά ο Γερβέρτος, μέγας και τρανός ανώτερος κληρικός και φιλοξενούμενος των Βενεδικτίνων, ανακαλύπτει ότι ο Γουλιέλμος είχε κάποτε «επιτιμηθεί για αιρετικές απόψεις». (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]