Αντικείμενο αυτής της εργασίας είναι η οικονομική θεωρία του Piero Sraffa της «Παραγωγής εμπορευμάτων μέσω εμπορευμάτων». Δεν πραγματευόμαστε όμως όλα τα μέρη της. Έτσι, π.χ. δεν πραγματευόμαστε τη θεωρία της γαιοπροσόδου του Sraffa. Επειδή ακόμη και οι πλέον άκριτοι οπαδοί του Sraffa δεν έχουν να παραθέσουν κανένα επιχείρημα για την όποια αξία αυτής της θεωρίας, δεν νομίζουμε ότι υπάρχει λόγος αιτιολόγησης της παράλειψής της. (. . .) Περιοριζόμαστε στην απόδειξη, ότι, επειδή στη γενική περίπτωση δεν υπάρχει ένα ως προς την τεχνική παραγωγής αμετάβλητο μέτρο των τιμών παραγωγής, στη γενική περίπτωση οι τεχνικές παραγωγής δεν είναι δυνατόν να συγκριθούν μεταξύ τους για δεδομένο ονομαστικό ωρομίσθιο ως προς το ποσοστό κέρδους, με συνέπεια να μην είναι δυνατόν όχι μόνον να διατυπωθεί μια νεοκλασική μακροοικονομική συνάρτηση παραγωγής αλλά ούτε και να διαπιστωθεί ένα φαινόμενο επαναχρησιμοποίησης μιας τεχνικής. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]