ΑΣΤΟΧΙΑ
Καμιά φορά σκέφτομαι
η μεγαλύτερη αμαρτία μου
ήταν που δε φρόντισα να ονειρευτώ λίγο νερό
για το μικρό αγόρι που ερχόταν
όλο δακρυσμένο
στον ύπνο μου.
"Πώς αλλιώς να ξεδιψάσω;" με ρώταγε,
τόσο αδύναμο
όσο η φράση εκείνη που πάντα με στοργή
λέγεται διαψεύδοντας τις γενιές:
"Μην κλαις, θα περάσει".