Ο πλανήτης Κάλγκας στέκεται στο χείλος του χάους, αλλά μόνο μια χούφτα ανθρώπων το αντιλαμβάνονται. Ο Κάλγκας γνωρίζει μόνο το αιώνιο φως της μέρας. Για περισσότερο από δυο χιλιάδες χρόνια, κάποιος από τους συνδυασμούς των έξι ήλιων φωτίζει τον ουρανό. Αλλά τώρα το λυκόφως συγκεντρώνεται. Σύντομα οι ήλιοι θα δύσουν όλοι ταυτόχρονα και το τρομερό μεγαλείο της Νύχτας θα προκαλέσει τέτοια παραφροσύνη, που θα σημάνει το τέλος του πολιτισμού. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]