«Το πιο παλιό και το πιο δυνατό συναίσθημα του ανθρώπινου είδους είναι ο φόβος και το πιο παλιό και δυνατό είδος φόβου είναι ο φόβος για το άγνωστο». Η παρατήρηση αυτή του Χ. Φ. Λάβκραφτ, από την εισαγωγή του δοκιμίου του «Ο υπερφυσικός τρόμος στην λογοτεχνία», μπορεί να εκληφθεί ως προεξαγγελία των ιστοριών του. Σύντομα κείμενα, με συμπυκνωμένη λογοτεχνική και ψυχολογική δύναμη, παρασύρουν τον αναγνώστη στο σκηνικό που στήνει ακόμα μια φορά ο δεξιοτέχνης του μακάβριου και του παράδοξου, στην έξοχη τούτη τοιχογραφία όπου πλέκονται αριστοτεχνικά πραγματικότητα και φαντασία.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
