Η θάλασσα που ενώνει
Ένα υγρό συνδετικό νήμα ξετυλίγεται σε όλο το Αιγαίο, ενώνει τη Δύση με την Ανατολή και κάνει τουε ανθρώπουε να επικοινωνούν ακόμα κι αν δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα, ακόμα κι αν δεν έχουν την ίδια θρησκεία. Οι διαχωριστικές συνοριακές γραμμές πάνω στον υγρό καμβά είναι θεωρητικά δεδομένες, αλλά η επικοινωνία στον 21ο αιώνα δεν γίνεται πια να εμποδιστεί γιατί δεν ακολουθεί τους ίδιους κανόνες, τις ίδιες πρακτικές με αυτές του παρελθόντος. Σαν μικρές αυτόνομες, αυτοδύναμες οάσεις στεριάς, τα νησιά του Αιγαίου- ιδιαίτερα εκείνα του βορρά- διατηρούν την πολιτισμική τους ταυτότητα στο πέρασμα του χρόνου και καταφέρνουν να ενσωματώνουν όλες τις επιρροές που δέχονται, είτε αυτές προέρχονται από την Ανατολή, είτε από τη Δύση.
Ο πλούτος της έκφρασης σε όλα τα επίπεδα και ιδίως στο καλλιτεχνικό, η πνευματική κληρονομιά χιλιετιών και ο τρόπος διαχείρισης των επιρροών είναι στοιχεία τα οποία δεν χωρούν σε ένα μόνο βιβλίο, αν θέλουμε να καταγράψουμε έστω και αδρά τη ζωή των νησιωτών που κατοικούν στο βόρειο τμήμα του Αιγαίου. Παρ` όλα αυτά με επιμέλεια επιλέξαμε εκείνα τα αποσπάσματα βιβλιογραφίας που θα σας επιτρέψουν να αναγνωρίσετε τον θαυμαστό πολιτισμό αυτής της γεωγραφικής ενότητας και αν κατάγεστε από εκεί, να θεωρήσετε τον εαυτό σας αληθινά τυχερό Έλληνα.
Γιάννης Ντρενογιάννης, Δεκέμβριος 2009