Το `Νάρκισσος και Χρυσόστομος`, μυθιστόρημα της όψιμης ωριμότητας του Έρμαν Έσσε, στην οποία ανήκουν και τα όμοιου ψυχισμού έργα του `Ντέμιαν` και `Ο λύκος της στέπας`, είναι βαθιά επηρεασμένο από την ψυχαναλυτική μέθοδο του Καρλ Γιουνγκ στη σκιαγράφηση των ηρώων του έργου. Τα δίδυμα έρως-θάνατος, ομορφιά-ασχήμια, δικαιοσύνη-αδικία, ειρήνη-σφαγή αποτελούν τον κεντρικό άξονα ενός ακόμη γοητευτικού μυθιστορήματος, όπου με τρόπο άκρως αισθητικό αποδεικνύεται η ανάγκη προσαρμογής του ανθρώπου σ’ ένα ανώτερο συνθετικό επίπεδο, πέραν του καλού και του κακού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]