Ο «Νάρκισσος και Γκόλντμουντ» αρχίζει με μεγάλη εκφραστική ομορφιά και δείχνει να κυμαίνεται σε μια μεσαιωνική αχρονικότητα που αντιστοιχεί στην ποιητική ανάγκη αυτής της ωμής επικαιρότητας του αντιφατικού πνεύματος, χωρίς μ’ αυτόν το λόγο να αμφισβητεί την οδυνηρή του επαφή με τα προβλήματα του παρόντος. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]