Μπορεί το όνομα του Ρουσσώ να ταυτιστεί με την ευθυμία; Μοιάζει απίθανο. Κι όμως, σε ηλικία είκοσι περίπου χρονών, έγραψε αυτή την κωμωδία. Είναι η ιστορία ενός νεαρού ματαιόδοξου, στον οποίο η αδελφή του, από πονηριά, δείχνει ένα πορτρέτο του ίδιου μεταμφιεσμένου σε γυναίκα. Και ο κενόδοξός μας, χωρίς να το γνωρίζει, ερωτεύεται την ίδια του την εικόνα! `Πόσο τυφλοί είμαστε!` θα πει ο Ρουσσώ αργότερα. Επιδέξια δομημένο, κωμικό και συγκινητικό, με το ενδιαφέρον στραμμένο στο κέφι και την ευαισθησία των νεαρών ηρώων, ο Νάρκισσος είναι ένα έργο χαρούμενο. Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Ρουσσώ προσθέτει στην κωμωδία του έναν σοβαρό πρόλογο που καλεί τον αναγνώστη να αναρωτηθεί ποια κοινωνική δομή κρύβεται πίσω από τα παιχνίδια, τις περιφρονήσεις και τις γελοιότητες της ιστορίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]