Ο ορισμός της περιόδου του Μπαρόκ, το σύνολο δηλαδή των σύνθετων πολιτιστικών και καλλιτεχνικών εκφράσεων που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη κατά τον 17ο αιώνα, εξακολουθεί να παραμένει αντικείμενο συζήτησης μεταξύ κριτικών και ιστορικών. Σε μια από τις πιο κοινά παραδεκτές έννοιές του, το Μπαρόκ περιγράφει, με επίκεντρο τη μεγαλοπρεπή Ρώμη, ορισμένες πτυχές της τέχνης του 17ου αιώνα που αναστάτωσαν τις αναλογίες και τη στατική αρμονία της Αναγέννησης -οι οποίες είχαν ήδη υπονομευθεί από τον Μανιερισμό του προηγούμενου αιώνα- μέσω της χρήσης καμπυλών, παράξενων κινήσεων και φορμών, των τολμηρών οπτικών της ψευδαίσθησης και της θεατρικότητας. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]