Οι χωρικοί των 21 Μαστιχοχωριών μιλούσαν πιο πολύ με τη λαϊκή ποίηση, τα γνωμικά, τις προλήψεις και την καρδιά τους. Έτσι κυλούσε η καθημερινή ζωή. Η διασκέδαση ήταν πολύ απλή, η θρησκευτικότητα διάχυτη. Οι κλειστές κοινωνίες τους υποχρέωναν, τρόπον τινά, να κρατούν μέσα απ` τους τοίχους των καστροχωριών τους τα δικά τους ήθη και έθιμα. Κι αυτά τα ήθη και έθιμα ήταν τόσο μπερδεμένα στην πράξη, που δυσκολεύεται ακόμα κι ο ειδικός να ξεχωρίσει τα όρια που τα μαντρώνουν.

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]