. . . Η κόντρα μεταξύ τους έπαιρνε διαστάσεις αλληλοεξόντωσης, ξεφεύγοντας κατά πολύ από τα οριοθετημένα πλαίσια του «παιχνιδιού». Η καθημερινή σύγκρουση έφτανε στο αποκορύφωμά της με ανεξέλεγκτες πλέον ενέργειες και άγνωστες συνέπειες. Η επίδειξη είχε εξελιχθεί σε αντιζηλία, η αντιζηλία σε φθόνο, ο φθόνος σε έχθρα, η έχθρα σε οργή, η οργή σε μίσος, το μίσος σε εκδίκηση. Θυσιασμένα όλα στο βωμό της νίκης, ακολουθούσαν μια πορεία χωρίς επιστροφή, παρασέρνοντας μαζί τους ό,τι τους στήριζε. . . Η έλλειψη ψυχραιμίας οδηγούσε σε λανθασμένες ενέργειες, αποτρέποντας την οποιαδήποτε προγραμματισμένη κίνηση. Έπρεπε να περάσει μεθοδικά στην αντεπίθεση, αν ήθελε να αποφύγει τον αιφνιδιασμό και να γευτεί τους καρπούς του θριάμβου. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]