Μεγάλη αδελφή του Πωλ Κλωντέλ, η Καμίλλη γεννήθηκε το 1864. Η ζωή της, αφορμή αυτού του βιβλίου, μοιάζει με μυθιστόρημα. Στα δεκαεπτά της χρόνια αποφασίζει να γίνει γλύπτρια· απόφαση αδιανόητη, αν όχι σκανδαλώδης, για μια νεαρή γυναίκα στα τέλη του περασμένου αιώνα. Το 1883, η Καμίλλη συναντά τον Rodin και γίνεται μαθήτριά του. Στο εξής, η ζωή της, η γλυπτική κι ο Rodin είναι ένα. Επακολουθεί ένας δεκαπενταετής θυελλώδης δεσμός που εξουθενώνει την Καμίλλη. Η γυναίκα που άφησε στη γλυπτική έργο συγκρίσιμο με το έργο του δασκάλου της και συναναστράφηκε μερικά από τα λαμπρότερα μυαλά της εποχής της, περνάει τα τελευταία τριάντα χρόνια της ζωής της στο ψυχιατρικό άσυλο του Montdevergues, όπου πεθαίνει το 1943. Σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός συγγενούς, η έγκλειστη Καμίλλη εξακολουθούσε να κινεί τα χέρια της στο κενό, όπως όταν δούλευε στο εργαστήρι της.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
