`Τζούλιους Κινγκ!`
`Προφέρεις το όνομα του με ιερή προσήλωση...`
`Μιλάω με προσοχή, όταν αναφέρομαι σ` αυτόν`.
`Δεν είναι και κανένας άγιος`.
`Δεν είναι σίγουρα ένας άγιος. Κι όμως...`
Σ` αυτή την σκοτεινή κωμωδία της παραπλάνησης, η Άιρις Μέρντοχ αναθέτει σ` ένα κυνικό διανοούμενο, τον Τζούλιους Κινγκ, να επιδείξει πόσο εύκολα μπορεί να διεισδύσει η προδοσία και στις πιο αληθινές σχέσεις. Ο μακιαβελικός Τζούλιους παίζει με γεωμετρική ακρίβεια τα σχοινιά του τινάζοντας στον αέρα ευτυχισμένους γάμους, δεσμούς αίματος, τρυφερές φιλίες. Επειδή οι άνθρωποι έχουμε την τάση να προτιμούμε μια ίντριγκα, από μια ανοιχτή και τίμια αντιμετώπιση της πραγματικότητας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]