Οι σεισμοί του `53 για μας τους Κεφαλλονίτες είναι μια τομή στο χρόνο.
Στον δικό μας χρόνο.
Λέμε "προσεισμικά" και "μετασεισμικά" για να τοποθετήσουμε χρονολογικά ένα γεγονός. Αυτό και μόνο αρκεί για να αποδείξει το τι σημαίνει για τους Κεφαλλονίτες το Αύγουστος του 1953.
Οι μνήμες για κάποιους που επιμένουν να μην τις ωθούν στη λήθη, οι φωτογραφίες για τους νεώτερους -τους μετασεισμικούς-, αποτελούν μαρτυρίες της ολοσχερούς καταστροφής, που μαζί με κτίρια, αφάνισε την περιβαλλοντική ισορροπία, προκάλεσε την οικονομική κατάρρευση του νησιού, απέκοψε απότομα την πολιτιστική μας ταυτότητα από το παρελθόν, ανάγκασε τους συμπατριώτες μας σε άτακτη φυγή. Με δύο λόγια, ρήμαξε κοινωνία και οικογένειες, ψυχές και άψυχα. [...]
Στο παρόν έργο το φωτογραφικό υλικό είναι καθ` ολοκληρία άγνωστο, δημοσιεύεται για πρώτη φορά και παραχωρήθηκε δωρεάν μόνο για την έκδοση του παρόντος λευκώματος από το Μάκη και την Εύη, τους οποίους και ευχαριστώ.

(από τον πρόλογο)