«Ο Θανάσης Λάλας 20, μ’ αυτό το βιβλίο τελεί τη μακαριά του -δεν λέω την παρηγοριά, γιατί όσοι αγαπάμε το θέατρο, μετά τον θάνατο εκείνου, μείναμε δια παντός απαρηγόρητοι. Σ` αυτό εδώ το βιβλίο ένας ευαίσθητος δημοσιογράφος, που δεν είχε ποτέ την τύχη να συναντήσει τον Δάσκαλο, κατορθώνει να εκμαιεύσει από τους μαθητές του, τους αναγκαίους και αναμενόμενους μακαρισμούς. Και πρέπει να διαβεβαιώσω, ένας κι εγώ από τους μαθητές του Δασκάλου, πως το πορτρέτο του Ροντήρη, όπως συγκροτείται από τις αναμνήσεις των μαθητών του, είναι και τίμιο και πλήρες και ειλικρινές και αληθές».
Κώστας Γεωργουσόπουλος

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]