Επί χρόνια και χρόνια η Μαντάμ Σουσού στάθηκε περίπου ένα βάσανο για μένα. . . Γιατί απ` την ώρα που πρωτοφάνηκε στις σελίδες ενός εβδομαδιαίου περιοδικού σε σειρά αυτοτελών ευθυμογραφημάτων με τον γενικό τίτλο `Βίος και πολιτεία της Μαντάμ Σουσούς` απέκτησε δική της υπόσταση και τόσο έντονη προσωπικότητα, ώστε να ξεφύγει σχεδόν εντελώς από τα χέρια μου και να κάνει ό, τι θέλει! Κάποτε, τέλος, τη βαρέθηκα και την. . . πέθανα στις σελίδες του περιοδικού περιγράφοντας και τη σχετική κηδεία της. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]