(. . .) Διευκρινίζεται, λοιπόν, ότι η γλώσσα είναι η ελληνική και η ποντιακή είναι διάλεκτος. Αυτό σημαίνει ότι οι βασικοί κανόνες (γραμματικής, συντακτικού κ.λπ.), οι ρίζες των λέξεων βρίσκονται στη γλώσσα (την ελληνική) και οι διάλεκτοι παρουσιάζουν κάποιες (λίγες ή πολλές) γλωσσικές, φωνητικές, γραμματικές, συντακτικές κ.λπ. διαφοροποιήσεις. (. . .) Η διάλεκτος που μιλιόταν από τους Έλληνες που εγκαταστάθηκαν στα παράλια του Εύξεινου Πόντου από την αρχαιότητα ήταν η Ιωνική, αλλά, με την πάροδο του χρόνου, έχει εξελιχτεί και μεταβληθεί. Έχει υποστεί πολλές αλλοιώσεις, ώστε λίγα στοιχεία της αρχαίας ιωνικής διασώθηκαν. Πάντως, στην Ποντιακή Διάλεκτο διασώθηκαν πολύ περισσότερα στοιχεία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας όχι μόνον από οποιαδήποτε άλλη διάλεκτο αλλά και από αυτήν ακόμη την ελληνική γλώσσα (την νεοελληνική). (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]