`Περάσαμε από καλλιεργημένους κήπους και πλατείες ανθοστολισμένες, περάσαμε μια φαρδιά λεωφόρο, φυτεμένη μεγάλα δέντρα, και μπήκαμε σε μια συνοικία όπου μου φάνηκε πως αναγνώριζα δρόμους και σπίτια που είχα ξαναδεί, σα βγήκα με τον αφέντη μου και τα παιδιά μας, μια-δυο φορές.` Η Π. Σ. Δέλτα μας περιγράφει με το μοναδικό της τρόπο τα έργα και τις ημέρες από τη ζωή ενός πανέξυπνου σκύλου. Η αυτοβιογραφία ενός σκύλου λοιπόν - μια ιστορία εποχής γραμμένη με βαθιά... σκυλίσια ευαισθησία.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
