`Η ΘΑΛΑΣΣΑ`:
Ο πατέρας μου -μύρο το κύμα που τον τύλιξε- δεν είχε σκοπό να με κάμη ναυτικό.
- Μακριά, έλεγε, μακριά, παιδί μου, απ` τ` άτιμο στοιχειό! Δεν έχει πίστη, δεν έχει έλεος. Λάτρεψέ την όσο θες· δόξασέ την· εκείνη το σκοπό της.
Μην κοιτάς που χαμογελά, που σου τάζει θησαυρούς.
Αργά ή γρήγορα θα σου σκάψη το λάκκο ή θα σε ρίξη πετσί και κόκκαλο, άχρηστο στον κόσμο. Είπες θάλασσα, είπες γυναίκα, το ίδιο κάνει. [...]
