Στο παρόν Λεξικό ερμηνεύονται οι πλέον εύχρηστες λέξεις που υπάρχουν στα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας από τον 6ο ως το τέλος του 1ου π.Χ. αιώνα. Προτεραιότητα βεβαίως έχει δοθεί στο λεξιλόγιο της αττικής διαλέκτου· περιλαμβάνονται ωστόσο αρκετές λέξεις της επικής και της λυρικής ποιήσεως, και μάλιστα αυτές που επιζούν στα έργα των μεγάλων μας τραγικών ποιητών. Για την πληρέστερη κατανόηση της σημασίας των λέξεων το Λεξικό δεν περιορίζεται μόνο στην ερμηνεία, αλλά επεκτείνεται και στην ετυμολογία τους. Η ετυμολογία μιας λέξεως δεν ικανοποιεί απλώς την περιέργεια, αλλά αποκαλύπτοντας την προέλευση της λέξεως συμβάλλει στην κατανόηση και των λεπτότερων σημασιών της. Σε πολλές περιπτώσεις, μετά την ερμηνεία της λέξεως ακολουθούν μια ή περισσότερες χαρακτηριστικές εκφράσεις, κυρίως παροιμιώδεις ή ποιητικές εκφράσεις ή δικανικοί όροι. Επίσης, όπου κρίθηκε σκόπιμο, δίνονται μέσα σε παρένθεση οι κυριότεροι χρόνοι των ρημάτων. Τέλος στο επίμετρο, διακόσιες και πλέον επιλεγμένες αρχαίες ελληνικές παροιμίες, καταταγμένες σε ογδόντα και πλέον θεματικές ενότητες, αποκαλύπτουν επιγραμματικά τη λαϊκή σοφία των αρχαίων προγόνων μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]