Κείμενα για την ζωγραφική (Μπέικον, Κουεκό), την γλυπτική (Μιχαήλ Άγγελος, Πικάσσο), την φωτογραφία (Ρεμπυφά), την σκηνοθεσία (Εστάς, Κρόνενμπεργκ), την ποίηση (Ρακίνας, Αρτώ, Ζενέ, Τοντρανί, Πριζάν), τους Μυστικούς (Άγγελος Σιλέσιος). Κοινό τους σημείο; Η λέξη και η εικόνα ως μορφές επεξεργασίας του πραγματικού. Με αναφορές στον Φρόυντ και τον Λακάν αναζητείται ένας ευρύτερος τόπος συνύπαρξης τέχνης και ψυχανάλυσης, πέρα από την απόπειρα μιας εφηρμοσμένης ψυχανάλυσης στην τέχνη: η λέξη και η εικόνα εντός του εκκενωμένου από το σεξουαλικό Πράγμα αυτού τόπου, ο οποίος δεν δύναται ούτε να αρθρωθεί ούτε να καταδειχθεί.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
