Τα διηγήματα του βιβλίου τούτου είναι κατά κάποιον τρόπο `ιστορικά` αφού οι πυρήνες τους αντλήθηκαν ευθέως ή πλαγίως από την ιστορία. Το πνεύμα όμως που εκφράζουν αναγνωρίζει την πατρότητά του στον καιρό μας, καιρό μεταιχμιακό μιας μεσοβασιλείας, όπου το παλιό αναχώρησε ήδη από τη ζωή μας, χωρίς και να παγιωθεί ακόμη το καινούριο. Παρά ταύτα, η ψυχή των ηρώων είναι πλημμυρισμένη από τον πόθο του ακατόρθωτου και η βούλησή τους εστραμμένη προς το αιώνιο.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
