Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από έναν αφανή πρωταγωνιστή των μεγάλων γεγονότων της περιόδου 1915-17, τότε δηλαδή που η Ελλάδα βρέθηκε στη δίνη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου και βίωσε τον Εθνικό Διχασμό: Πρόκειται για τον Γεώργιο Μελά (αδελφό του μακεδονομάχου και ήρωα Παύλου Μελά), ο οποίος υπήρξε για δεκαετίες πιστός φίλος και αφοσιωμένος αξιωματούχος της Αυλής του Κωνσταντίνου Α΄. Υπήρξε όμως και αυτός που δεν δίστασε να συγκρουστεί με το πανίσχυρο ανακτορικό περιβάλλον και με τον ίδιο τον βασιλιά (για την είσοδο ή μη της Ελλάδας στον πόλεμο) και τελικά να συμπαραταχτεί απόλυτα με την πολιτική του Ελευθερίου Βενιζέλου. Με τη διπλή αυτή εμπειρία (ως αυλικού και μετά ως σφοδρού πολέμιου της Αυλής), ο Μελάς αποκόμισε μοναδικές εμπειρίες και έγινε γνώστης ενός συγκλονιστικού πολιτικο-διπλωματικού παρασκηνίου, που είχε ως κεντρικούς ήρωες τα κορυφαία πρόσωπα της ελληνικής δημόσιας ζωής και ως αφανείς πρωταγωνιστές τους εκπροσώπους και πράκτορες των δυο εμπόλεμων συμμαχιών (δηλαδή των Γερμανοαυστριακών και των Αγγλογάλλων). Ο συγγραφέας βέβαια δεν περιορίστηκε να παρακολουθήσει και να καταγράψει το παρασκήνιο αυτό, αλλά μετέσχε κι ο ίδιος στις διάφορες φάσεις του, προσπαθώντας να εξουδετερώσει τη γερμανική επιρροή στα ανάκτορα και να στρέψει τον βασιλιά με την πλευρά της Αντάντ. Δεν το πέτυχε και τελικά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την υπηρεσία του (σχεδόν απολύθηκε) και να ενταχθεί στο βενιζελικό κίνημα της Εθνικής Άμυνας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]