Μια μέρα η νονά μου μου έφερε τις πιο φανταστικές μπότες του κόσμου. Ήταν κόκκινες, κατακόκκινες καουμπόικες μπότες. Με αυτές ταξιδεύω στην Άγρια Δύση καβάλα στο άλογό μου.
Γνωρίζω Ινδιάνους και πίνω γάλα σε σαλούν. Κάνουν και έναν τέλειο ήχο: ΚΛΑΠΑ-ΚΛΟΥΠΑ, ΚΛΑΠΑ-ΚΑΟΥΠΑ! Γιατί, όμως, μου τις βγάζει η μαμά; Γιατί μου τις κρύβει; Αφού με τις κόκκινες καουμπόικες μπότες μου ταξιδεύω και ονειρεύομαι...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
