Από το υπόγειο της οδού Πολυζήλου, ο Ηρακλής Καμπούρης, γιος θυρωρού, αναρριχάται στα. . . ρετιρέ. Κι από `κεί που παρατηρούσε γάμπες και παπούτσια, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσει το αποτύπωμα της ζωής ανυποψίαστων περαστικών, βρέθηκε στα `ψηλά` πατώματα να εκτελεί χρέη διαχειριστού. Τώρα αντί για διστακτικά βήματα, καλοσμιλεμένους γοφούς και κακοφτιαγμένα νύχια, παρατηρεί, θέλοντας και μη, τους ενοίκους μιας παρανοϊκής καθημερινότητας: άνθρωποι-κλειδαρότρυπες, μυστηριώδης, σκοτεινοί τύποι, δήθεν καθωσπρέπει ένοικοι που πότε πότε ανταλλάσουν ερωτικούς παρτενέρ, εν αγνοία φυσικά των συντρόφων τους, έτσι για αλλαγή, ένας θλιβερός μικρόκοσμος σε όλο του το μεγαλείο. Ο Ηρακλής νιώθει ότι θέλει να αποδράσει. . . Ώσπου ο ιδιόρρυθμος ένοικος Γεώργιος Παπαδόπουλος εντοπίζεται νεκρός. Ο Ηρακλής, με τη βοήθεια του ξαδέλφου του, που είναι δημοσιογράφος, θα προσπαθήσει να ανακαλύψει τον ένοχο για όλα τα κοινόχρηστα εγκλήματα στην οδό Πολυζήλου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]