Η διαφύλαξη της δημόσιας Υγείας και η παρέμβαση στην ψυχική αρρώστια υπήρξε πάντα το ζητούμενο και η πρόκληση των θεσμοθετημένων δομών ψυχικής υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, η Κοινότητα συνιστά το πεδίο κοινής δράσης της Κοινοτικής Κλινικής Ψυχολογίας και της Ψυχολογίας της Υγείας.
Η ενασχόληση των δυο αυτών εφαρμοσμένων επιστημονικών πεδίων διαρθρώνεται μέσα από τους εξής άξονες: την ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα ψυχικής υγείας με στόχο την πρόληψη των διαταραχών, τον εντοπισμό των ομάδων κινδύνου, τη διάγνωση, και τη θεραπευτική παρέμβαση. Κατά συνέπεια, ο ρόλος των επαγγελματιών ψυχικής υγείας που δραστηριοποιούνται σε ένα θεσμοθετημένο πλαίσιο είναι πολυδιάστατος, όχι μόνο επειδή καλύπτει όλο το φάσμα δραστηριοτήτων του κοινωνικού κλινικού έργου, αλλά επειδή οφείλει να αφουγκράζεται τις ανάγκες της κοινότητας. Οι ανάγκες αυτές αλλάζουν καθώς η κοινότητα λειτουργεί ως ένα ανοικτό σύστημα που βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση με το ευρύτερο κοινωνικό της πλαίσιο. [...]
Ο παρόν τόμος με σημείο αναφοράς την Κοινότητα, αποτελείται από επιλεγμένα άρθρα που παρουσιάστηκαν στη διάρκεια των εργασιών του 4ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Κλινικής Ψυχολογίας και Ψυχολογίας της Υγείας που διοργάνωσε ο Κλάδος Κλινικής Ψυχολογίας και Ψυχολογίας της Υγείας της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας (ΕΛΨΕ) τον Νοέμβριο του 2010. Τα κείμενα, στην πλειοψηφία τους ερευνητικά, καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δράσεων και εφαρμογής της Κοινοτικής Κλινικής Ψυχολογίας και της Ψυχολογίας της Υγείας. Αρχικά, παρουσιάζεται η πορεία εξέλιξης της Κοινοτικής Κλινικής Ψυχολογίας και οι προοπτικές αυτής για το μέλλον. Στη συνέχεια, τα κείμενα επικεντρώνονται στην πρόληψη σε επίπεδο γονέων και σε επίπεδο σχολείου, καθώς και στο πεδίο της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης φοιτητών. Δύο σημαντικές έρευνες στο χώρο της ψυχικής ασθένειας επιχειρούν να φωτίσουν παραμέτρους που συνδέονται αφενός με την κατάθλιψη και αφετέρου με την ψυχωτική και ψυχαναγκαστική συμπεριφορά στην κοινότητα. Ο τόμος ολοκληρώνεται με ένα κείμενο που αναφέρεται στο επαγγελματικό άγχος των Κλινικών Ψυχολόγων που δραστηριοποιούνται σε δομές της κοινότητας και καλούνται να ανταποκριθούν σε ένα πολυσχιδές έργο, αυτό της πρόληψης, της θεραπευτικής παρέμβασης, και της έρευνας.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]