Η τελευταία σήραγγα ολοκληρώθηκε· ζω μεθυστικές ημέρες. Όταν ο κύριος Μπερντ μπήκε σήμερα το πρωί στην τραπεζαρία με ένα ρολό χαρτιά υπό μάλης, είχε το συνηθισμένο ταπεινό του ύφος αλλά τα χαρακτηριστικά του έλαμπαν. Παρατήρησα ότι ήταν λιγάκι... ε... νευρικός... κι ότι τα μάτια του έλαμπαν κοιτάζοντας ολόγυρα, πράγμα που μ’ έκανε κι εμένα τον ίδιο να ζαλιστώ από την ανυπομονησία. Με το πέρασμα των χρόνων, ο κύριος Μπερντ κι εγώ γνωριστήκαμε πάρα πολύ καλά κι εκείνος έχει πλήρη γνώση της αγάπης που τρέφω για τους χάρτες και τους πίνακες, αλλά κυρίως ξετύλιγε πάνω στο τραπέζι τα πιο πρόσφατα σχέδιά του, δε θα μπορούσα να πω ποιος από τους δυο μας είχε μεγαλύτερη δυσκολία στο να σταθεί ακίνητος.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]