Πάνω από τις Μυκήνες ο ίδιος ουρανός, όπως πάνω απ΄την Τροία, μόνο άδειος. Λαμπερός σαν από σμάλτο, απρόσιτος, στιλπνός. Κάτι μέσα μου αντιστοιχεί με το κενό του ουρανού πάνω απ΄ την εχθρική χώρα. ΄Ολα όσα μου συνέβησαν βρήκαν μέσα μου την αναλογία τους. Είναι το μυστικό που με περιπλέκει και με συγκρατεί, με κανέναν άνθρωπο δεν μπόρεσα ποτέ να μιλήσω γι΄αυτό. Εδώ μόλις, στο έσχατο χείλος της ζωής μου, μπορώ να το κατονομάσω: αφού απ΄τον καθέναν είναι κάτι μέσα μου, δεν ανήκα ποτέ ολόκληρη σε κάποιον κι ούτε κατάλαβα το μίσος τους απέναντί μου.