Η Εύα δεν έχει καμιά διάθεση ν` αφήσει την Αθήνα και τη `λατρευτή της κανονικότητα` και ν` ακολουθήσει τους γονείς της σ` ένα νησί άγονης γραμμής. Όλα της φαίνονται μαύρα. . . ώσπου φτάνει στο νησί. Εκεί γνωρίζει τη Ζωή, μιαν αληθινή καπετάνισσα της ζωής, και μαζί ταξιδεύουν στο όνειρο, στη φαντασία, στη μαγεία, στο παραμύθι και στην περιπέτεια.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
