Μια γυναίκα γύρω στα πενήντα, που ζει μεγάλο μέρος του χρόνου της στη Σαντορίνη, αλληλογραφεί με ένα φίλο της ψυχίατρο που εργάζεται στην Αγγλία. Τις επιστολές αυτές μαζί με κάποια e-mails θα βρει ο γιος της μετά το θάνατό της και θα προσπαθήσει να καταλάβει τον κόσμο της μητέρας του. Έναν κόσμο όπου η ομορφιά της δύσης στην καλντέρα φωτίζει τη δυστυχία ενός πολιτισμού που κρύβει επιμελώς τον πανικό μπροστά στα αισθήματα και τις ανάγκες της ψυχής. Ένα καλοκαιρινό υστερόγραφο σε μια σειρά επιστολών που μπλέκουν μιαν αιώρα από τη Νικαράγουα με την ψυχιατρική καθημερινότητα σε ένα νοσοκομείο της Αγγλίας, ένα στίχο του Ρίλκε με ένα δίσκο του Σούμαν, έναν πίνακα ζωγραφικής στις Βρυξέλλες με ένα πιάτο φάβα, ένα νεαρό τουρίστα σε κρίση πανικού με ένα κορίτσι που ανεβαίνει στον Όλυμπο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]