Επιτρέπεται στον γονιό να επιβάλλει στο παιδί του τις αντιλήψεις που ο ίδιος διαμόρφωσε και ενστερνίστηκε στο διάβα της ζωής του;
Είναι θεμιτό να καθοδηγεί ή ακόμη και να επιβάλλει επιλογές που, λόγω της πείρας του, θεωρεί ορθότερες από εκείνες του παιδιού του;
Τι χρειάζεται να κάνουν οι γονείς;
Πώς μπορούν ν` αφήσουν ελεύθερο το παιδί να κάνει τις δικές του επιλογές;
Κατανοεί ο γονιός, πως αν επιθυμεί ν` αλλάξει συμπεριφορά το παιδί του χρειάζεται πρώτα ν` αλλάξει εκείνος τη δική του;
Θεωρεί πως τα λάθη αποτελούν ευκαιρίες μαθητείας και εξέλιξης;
Αντιλαμβάνεται πως κάθε `παραβατική` συμπεριφορά αποτελεί κραυγή απόγνωσης, και πως κάθε `αρνητική` συμπεριφορά του παιδιού είναι πρόκληση για περισσότερη αποδοχή και αγάπη;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]