(...) Με την έκδοση και το φιλολογικό και δραματουργικό σχολιασμό των δύο αυτών κειμένων - το πρώτο είναι ανέκδοτο, το δεύτερο δεν έχει επανεκδοθεί - εμπλουτίζονται σημαντικά οι γνώσεις μας για την ελληνική προεπαναστατική δραματουργία, διαφωτίζεται περαιτέρω η πρόσληψη του Kotzebue στην Ελλάδα καθώς και οι αρχές της πρόσληψης του Γκαίτε, ενώ με τη φιλολογική και δραματουργική ανάλυση ρίχνεται άπλετο φως στις μεταφραστικές στρατηγικές δραματικών έργων της εποχής εκείνης, στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν στο λογοτεχνικό και θεατρικό στερέωμα κυριαρχούν τα έργα του Μολιέρου, του Goldoni, του Βολταίρου κ.ά. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]