Τα Ιωάννινα, με τους θρύλους τους και την Παμβώτιδα λίμνη αδιάσπαστο σύνολο, τραγουδήθηκαν, ιστορήθηκαν, περιγράφτηκαν, κατά τους νεότερους χρόνους, όσο λίγες πόλεις της Ελλάδας. Παράλληλα προς τη δημοτική Μούσα, τη λαϊκή προφορική παράδοση και τους ξένους περιηγητές, πλειάδα εκλεκτών ηπειρωτών ιστορικών, ιστοριογράφων, λογοτεχνών, ποιητών και λογίων συνέδεσαν τα Ιωάννινα με το καλύτερο και πιο ενδιαφέρον, ίσως, μέρος της πνευματικής δημιουργίας τους. (. . .) Κοντά στους ανθρώπους της πένας, από το τέλος του περασμένου αιώνα ως τη δεκαετία του `60, μια άλλη ομάδα ντόπιων και ξένων προς την πόλη των Ιωαννίνων καλλιτεχνών φωτογράφων, με μεγάλη επαγγελματική ευσυνειδησία και θαυμαστή αισθητική κατάρτιση, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και μας χάρισαν πλούσιο και μοναδικό μαυρόασπρο φωτογραφικό υλικό «εποχής», γύρω από τη φύση, το δομημένο περιβάλλον, τον τρόπο ζωής και τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα των Ιωαννίνων και της ευρύτερης περιοχής. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]