Τα παιδιά είναι οι καλύτεροι αναγνώστες της πραγματικής λογοτεχνίας. Οι ενήλικες εντυπωσιάζονται από τα μεγάλα ονόματα, τα μεγάλα παραθέματα και την παραπλανητική διαφήμιση. (. . .) Τα παιδιά δεν παρασύρονται από τέτοιου είδους ιδέες. Αγαπούν τη διαύγεια, τη λογική, ακόμη και «ξεπερασμένα» πράγματα όπως τη στίξη. Κι όχι μόνο αυτό, οι νεαροί αναγνώστες απαιτούν μια πραγματική ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, όπως διηγούνταν τις ιστορίες χιλιάδες χρόνια τώρα. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
