Σ’ αυτό το βιβλίο του ο Τολστόι παρουσιάζεται διαφορετικός απ’ αυτόν που γνωρίζουμε στα μεγάλα του μυθιστορήματα. Μας παρασύρει σ’ έναν κόσμο μυθικό, γεμάτο ίσκιους και χρώματα, καλπασμούς αλόγων και λογής αποδράσεις. Είναι ο Τολστόι των παιδικών κι εφηβικών χρόνων του, που μας μιλά χαμηλόφωνα για μια εποχή που χάνεται για πάντα όταν μεγαλώσουμε κι απομένει σαν μακρινή ανάμνηση ένα λυρικό τραγούδι: η στέπα, ο Καύκασος, οι Τάταροι, οι απλοί άνθρωποι του λαού. Όλα όσα προβάλλουν για μια στιγμή και χάνονται στα παιδικά αυτιά και μάτια, σαν εικόνες και ήχοι που δεν θα ξαναδούμε και δεν θα ξανακούσουμε, αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσουμε. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]