Τούτες οι σελίδες είναι η περιγραφή μιας πάλης, για να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση του Κάφκα. Και σε αυτή την πάλη παίρνουν μέρος όλες οι συνιστώσες της ψυχής: η ανάμνηση του σπιτιού και των γονιών, η διάφανη βουκολική ομορφιά των Καρπαθίων, οι παππούδες μου και τα πολυάριθμα φώτα που έλουζαν τότε την ψυχή μου. Έπειτα, ο πόλεμος, η καταστροφή που έφερε μαζί του και τα σημάδια που άφησε. Και, τέλος, τα χρόνια στο Ισραήλ: η δούλεψη της γης, η αναζήτηση γλώσσας, οι νεανικές ανησυχίες, το πανεπιστήμιο και η γραφή. Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια σύνοψη, παρά μάλλον μια προσπάθεια (απεγνωσμένη, αν θέλετε) να ενώσω τα διάφορα κομμάτια της ζωής μου και να τα επανασυνδέσω με την πηγή της ύπαρξής μου. Ο αναγνώστης ας μην αναζητήσει σε τούτη την ιστορία μιας ζωής χρονολογική σειρά και ακρίβεια. Πρόκειται για διάφορους τόπους της ζωής μου, που δέθηκαν μεταξύ τους στη μνήμη, που είναι ζωντανοί και πάλλονται. Πολλά χάθηκαν και πολλά τα διέβρωσε η λήθη. Ό,τι απόμεινε, στην αρχή φάνηκε ελάχιστο, ωστόσο όταν έβαλα το ένα κομμάτι πλάι στο άλλο, είδα πως με τα χρόνια δεν είχαν αποκτήσει μονάχα συνοχή, μα και κάποιο νόημα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]