Το "Ισόπαλο τραύμα", η τρίτη ποιητική συλλογή του Γιάννη Στίγκα, είναι μια ψύχραιμη όσο και σαρκαστική αναμέτρηση με το είδωλο του εαυτού μας, τις φανερές ή κρυφές πληγές της ύπαρξης, τις αναπόφευκτες ή απρόβλεπτες ισοπαλίες. Ποιήματα-σχόλια που εγκαθιδρύουν μια ιδιότυπη συνομιλία με τον Καρυωτάκη, την Αγγελάκη-Ρουκ, τον Λειβαδίτη, τον Σαχτούρη, τον Καρούζο, τον Ρίτσο, αλλά και τον Μαγιακόφσκι, τον Πόε, τον Σελάν, τον Ρεμπώ, τον Παζ, τον Ντύλαν Τόμας, μεταξύ άλλων.

Ακροβατώντας μεταξύ σιωπής και προσμονής, τρόμου κι αντοχής, ο Στίγκας ψηλαφίζει το μέσα μας τραύμα, το σπάραγμα, με ένα λόγο λιτό, εξομολογητικό και συγχρόνως αιχμηρό, καυστικό, υπόγεια ανατρεπτικό.