[...] Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν ήταν γιος λουθηρανού πάστορα. Το θρησκευτικό αυτό περιβάλλον επέδρασε βαθιά μέσα του. Οι άνθρωποι της εκκλησίας είναι συχνά παρόντες στις ταινίες του: καθαρά αντιπαθής ("Βρέχει στον έρωτά μας"), νεοφώτιστος που κινδυνεύει ("Χαμόγελο καλοκαιρινής νυχτας"), αχρείος ιεροσπουδαστής ή ιεροκήρυκας του φόβου ("Η έβδομη σφραγίδα"), υπερφίαλος κερατάς ("Το μάτι του διαβόλου"), άχρηστος πάστορας που ζει το θάνατο του Θεού του ("Οι κοινωνούντες"), ασταθής κληρικός ("Φθινοπωρινή σονάτα") και κυρίως εκπρόσωπος του κακού με τον τρομερό επίσκοπο Βέργκερους ("Φάνι και Αλέξανδρος").
[...]
