Ο έρωτας, ο φόβος και η ιδιοτέλεια παραχαράσσουν την αλήθεια των πραγμάτων, τη φέρνουν στα μέτρα των επιθυμιών μας, την κάνουν αγνώριστη. Οι προθέσεις μας, οι ερμηνείες μας και, τέλος, τα ίδια τα γεγονότα μοιάζουν με μικρές πολύχρωμες ψηφίδες που, αν τοποθετηθούν με διαφορετικό τρόπο η μία δίπλα στην άλλη, δημιουργούν κάθε φορά και μια άλλη εικόνα της πραγματικότητας· εξίσου πιθανής, εξίσου αιτιολογημένης, εξίσου αληθοφανούς. Ένα μυθιστόρημα με συνεχείς εξωφρενικές ανατροπές των ανθρώπινων σχέσεων. Όταν η πτήση γίνεται πτώση, ο υπολογιστικός κυνισμός φοράει τη μάσκα του αστραφτερού οράματος, το κωμικό εναλλάσσεται με το τραγικό. . . Ή μήπως όλα όσα συμβαίνουν είναι ένα παιχνίδι; Μιας ιδιότροπης μοίρας, ενός θεού που πειραματίζεται μαζί μας, ενός ευφάνταστου παιδιού. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]