«Είναι γλυκιά η σκέψη ότι έπειτα από μένα, χάρη σε μένα, οι άνθρωποι θα θεωρούν τους εαυτούς τους πιο ευτυχισμένους, πιο καλούς και πιο ελεύθερους». Ο σοφός αυτός γέροντας, ο Θησέας, που αντιμετωπίζει πλέον με ηρεμία τη μοίρα του, δεν θυμίζει άραγε τον ίδιο τον Αντρέ Ζίντ, την ώρα του τελικού απολογισμού; Ο Θησέας υπήρξε τολμηρός και ριψοκίνδυνος για το καλό των ανθρώπων. Γλίτωσε από τις παγίδες του Λαβύρινθου. Ίδρυσε την Αθήνα, πρωτεύουσα του πνεύματος. Και πάνω απ` όλα, κράτησε τη ματιά του καθαρή.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]