Ένας όχι και τόσο κλασικός τρόπος να διαβάσει κάποιος την ιστορία της σύγχρονης δυτικής ψυχιατρικής, είναι να αναζητήσει τις σχέσεις της με το φαινόμενο του πολέμου. Βέβαια και οι ψυχίατροι προβληματίζονται, όπως άλλωστε και τόσοι άλλοι διανοούμενοι, σχετικά με το «γιατί» και το «πώς» του πολέμου. Η ψυχιατρική σκέψη μπορεί να συμβάλει στην κατανόηση της βίας και του πολέμου παρόλο που τα θεωρητικά της εργαλεία, όπως είναι φυσικό, δεν μπορούν να εξηγήσουν ούτε την έκταση ούτε τη μορφή των πολέμων στην ιστορία. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό, είναι το γεγονός πως ένα σημαντικό μέρος της ψυχιατρικής κλινικής και γενικότερα του ψυχοπαθολογικού προβληματισμού έχει διαμορφωθεί στα πεδία των μαχών και μέσα από τις συνέπειες των φυσικών καταστροφών. [...]
