Η αθλητική ψυχολογία έχει ως αντικείμενο μελέτης την συμπεριφορά των ατόμων τόσο στο χώρο του αγωνιστικού και σχολικού αθλητισμού, όσο και της άσκησης για υγεία και αναψυχή. Στην ελληνική γλώσσα η επιστήμη καθιερώθηκε ως αθλητική ψυχολογία. Ωστόσο, με βάση τις σύγχρονες και διεθνείς τάσεις, η επιστήμη αυτή χωρίζεται σε 3 βασικές περιοχές. Η πρώτη ονομάζεται αθλητική ψυχολογία και ασχολείται αποκλειστικά με τον αγωνιστικό αθλητισμό. Η δεύτερη ονομάζεται ψυχολογία της άσκησης και ασχολείται με τον αθλητισμό για υγεία, σωματική και ψυχική, για φυσική κατάσταση και αναψυχή. Η τρίτη ασχολείται με τον αθλητισμό της φυσικής αγωγής. Πιο συγκεκριμένα ασχολείται με το σχολικό αθλητισμό, και το μάθημα της φυσικής αγωγής. Η αθλητική ψυχολογία δεν ασχολείται αποκλειστικά με αθλητές που έχουν `ψυχολογικά προβλήματα`, αν και αυτός ο τομέας είναι ένας από τις πολλές περιοχές τις οποίες μελετούν οι αθλητικοί ψυχολόγοι. Στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειοψηφία των αθλητών και των αθλητριών είναι πολύ σταθεροί ψυχολογικά χωρίς να αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα. Η αθλητική ψυχολογία, απευθύνεται σε όλους τους αθλητές και τις αθλήτριες, εξετάζοντας τρόπους για την αύξηση της απόδοσης αλλά και την προσωπική τους ισορροπία και καλυτέρευση. Η αθλητική ψυχολογία προσπαθεί να διδάξει τους αθλητές και τις αθλήτριες να σκέφτονται `έξυπνα` στην προπόνηση και στον αγώνα, να ελέγχουν τα συναισθήματά τους και το άγχος τους, να πιστεύουν στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους. Ταυτόχρονα, αναζητεί τρόπους αύξησης της παρακίνησης με σκοπό τη διαρκή αφοσίωση στην προπόνηση και τη μεγιστοποίηση της προσπάθειας, τρόπους βελτίωσης της επικοινωνίας στους αθλητικούς χώρους, τρόπους βελτίωσης της μεθόδου ηγεσίας στον αθλητισμό, και τρόπους ανάπτυξης ενός πνεύματος ομονοίας και συνοχής στα ομαδικά αθλήματα. Η μεγιστοποίηση της απόδοσης δεν είναι αυτοσκοπός της αθλητικής ψυχολογίας, αλλά επιδιώκεται μέσω της βελτίωσης του ίδιου του αθλητή. (?)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]