«Ο λαός παραπλανημένος από απατηλά αγαθά, επιδιώκει πολλές φορές την αυτοκαταστροφή του, προκαλώντας, κινδύνους και καταστροφές στις Δημοκρατίες. Εκτός και αν κάποιος, τον οποίο εμπιστεύεται. Τον καθοδηγεί, ώστε να αναληφθεί τι είναι καλό και τι είναι κακό γι` αυτόν. (. . .) Τα κράτη εκείνα, στα οποία η πολιτική ζωή δεν έχει διαφθαρεί, δεν επιτρέπουν στους πολίτες τους να διάγουν ως αργόσχολοι ευγενείς»
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]