Στο έργο `Τα δημόσια και τα ιδιωτικά` ο ποιητής μιλάει για τη θεά Φυτώ. Ευλαβείς πιστοί της θεάς αυτής είναι όλα ανεξαιρέτως τα φυτά, όμως η ειδική αναφορά στα βότανα και κυρίως στα μυριστικά γίνεται γρήγορα αντιληπτή και είναι αξιοσημείωτη. Αρκεί, άραγε, η αναφορά αυτή για να έχουμε το δικαίωμα ή τη δυνατότητα να μιλάμε για τη φαρμακογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη;
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
